Aby pełniej poczuć enegretykę danej runy, można ją intonować jej nazwę, śpiew oraz nucenie nazwy runy pozwala na dostrojenie się ciała i umysłu do jej wibracji.Można to połączyć z przyjmowaniem odpowiedniej pozycji ciała ,odpowiadającej danej runie, co nazywamy gimnastyką runiczną.Jest ona oparta na 24 runach wikingów, przypomina ona do pewnego stopnia asany jogi, systemu terapeutycznego
stworzonego w dawnych Indiach.
Pozwala ona na pełniejsze korzystanie z energii run,ciało ludzkie, naśladując kształty znaków runicznych, może stać się jednym wielkim oscylatorem określonych energii. Obok odpowiednich pozycji ciała istotnym elementem ćwiczeń runicznych jest świadome oddychanie.
Po fazie głębokiego wdechu zatrzymujemy oddech na chwilę, starając się rozprowadzić energię po całym ciele.
Następnie w czasie wydechu intonujemy głoskę związaną z daną runą.
Dźwięk winien wypływać z ust jakby niesiony oddechem.
Czas jego trwania ma być regulowany pojemnością płuc. Osoby ćwiczące postawy runiczne powinny intonować go tak długo, jak starcza oddechu.
Dźwięki wprawiają w odpowiednie wibracje nie tylko nasze ciało, ale i umysł, przyciągając w ten sposób
energie kosmosu. Regularne praktykowanie całego cyklu ćwiczeń zapewni właściwy przebieg energii przez całe ciało.
W kolejnych postach przedstawię po kolei pozycje każdej z run, ich zastosowanie oraz działanie.
